Strolling about

Een lichte ergernis lag in zijn ogen, zijn hulpje had alweer de klusjes fout gedaan en geen van zijn bedlakens was de precieze kleur die hij wilde. Anderen zouden hem kieskeurig of arrogant noemen, zij die hem kenden wisten dat hij beiden ook wel was, soms was hij ook wel aardig hoor, maar kieskeurig en arrogant hadden waarschijnlijk gewoon de boventoon. Maakte hem however niets uit, zijn hautaine tred in de winkelstraat, en uitstraling van Bender maakte nog steeds dat mensen voor hem aan de kant gingen, en hij hield ervan. Koschei glimlachte eens, dit waren nog eens dagen, de dagen dat de zon scheen en hij het briesje dat lichtjes over het land ging rond zijn handen kon laten dansen.

(open