The pain~ (Nathan)

Een grijnsje stond op zijn lippen toen er werd gevraagd of hij de 'ware' al had gevonden. Hierna knikte hij met diezelfde grijns "Jup, al mis ik wel nog wat geld, jammer genoeg." er was wel een makkelijke manier om aan geld te komen, dus het weinige dat hij nog miste, kon hij eigenlijk wel heel snel aan komen, no problem. "Jij?" Ergens haalde hij zijn protomonee vandaan, misschien dat de jongen nog meer geld had dan verwacht. Nope, jammer.

Het flesje in zijn ene hand houdend, keek de jongen er naar en tikte met de wijsvinger van zijn andere er tegen terwijl hij ook nog luisterde naar het antwoord van de zwartharige. Ze had dus een idee, maar twijfels? Interessant. Hij zette het ding met de blauwige inhoud weer neer en keek kort naar Dia, welke het flesje had waar hij eerder naar had gekeken, weinig waar hij dus wijzer van kon worden. "Weet jij eigenlijk wat er daaronder staat?" verwijzend naar de onbekende tekst.

Hij knikte toen de zwartharige naar het flesje wees welke zij zojuist had neergezet, al snel werd er gesproken dat het waarschijnlijk 'Fairy' stond. Hmm, had hij niet verwacht echt van haar maar tja, mensen konden soms vol verrassingen zitten, nietwaar? "Ah." kwam er dus enkel als antwoord van Nathan. Zijn aandacht werd getrokken toen er werd gesproken dat er nog een flesje was, waarna hij naar Dia toekwam en over haar schouder meekeek. Het woord 'Lamia' stond er, een van de weinige woorden die hij ervan kon. "Vampire.." werd er gemompeld door hem, intressant.

Er werd wat droog gemompeld wie dat nou zijn "Al kan ik er geen, zijn er vast wel vrij veel mensen die dat idee aanstaan.." hij totaal niet nee, van de weinige dingen die de jongen over vampieren wist, waren het geen prettige dingen. Nee, hij was dan maar in dat opzicht liever een Shape Shifter of dergelijk. Hoe het te werk zou gaan was maar de vraag, al zal dat later, als het eenmaal zo ver was wel duidelijk zijn.

Kort knikte de jongen toen er werd gesproken dat ze de rest van de winkel ging bekijken, het was eigenlijk best apart, over hoe de twee naar elkaar gedroegen. Nog diezelfde ochtend konder ze elkaar niet, laat staan dat ze van elkaars bestaan afwisten, nu zijn ze in een 1 of andere winkel aan het kijken voor potions en dingen, erg apart. Een klein, gesmoord zuchtje kwam van de jongen, waarna hij zijn blik over de rest van de potions liet gaan. Al leek het op het moment of ze er maar drie beschikbaar hadden.

Ineens klonk er wat geluid, waarbij het hem opviel dat er bij een doek vlak iemand stond. Bij dit persoon leek er een kassa of dergelijke te zijn, het was altijd zo moeilijk te vertellen op dit soort plekken. Alles kon namelijk wel iets heel anders betekenen, niet dat Nathan daar wat van af wist, al dat magische en wonderbaarlijke gedoe. Kort bleef zijn blik op dit persoon, maar al snel keek de groenharige weer terug naar de waren. Het was een vrouw had de jongen zo snel kunnen opmaken, vrij oud, al was het moeilijk te raden hoe oud. Apart mens, dat wel. Hij had gezien hoe er een onheilspellende glimlach op het gerimpelde gezicht stond van haar toen dit persoon naar Dia keek, welke maar al te druk leek bezig te zijn met de sieraden.