Games

Onderwerp: Games do mei 14, 2015 1:19 pm

Zijn hoofd stond niet naar de papieren die op hem lagen te wachten in het paleis, en dus was Koschei hier te vinden doende dat wat hij het liefste deed: in z'n eentje rondlopen met zo nu en dan de kans een dier te doden. De pluspunten hier waren teveel om op te noemen, het was rustig, mooi, het briesje gaf hem de kans te oefenen in alle stilte zonder pottenkijkers, de anderen zouden hem hier niet snel zoeken, zoals hij al zei, teveel om echt op te gaan noemen. Toch was het altijd mogelijk dat er zich die zeldzame kans van een ontmoeting voordeed, en vandaag was de man erop voorbereid. Zijn humeur was zelden zo goed als vandaag, en in het fijne zonnetje kon toch haast niemand zich echt slecht voelen. Zijn lange zilveren mantel had de man ingeruild voor een kortere, met capuchon ditmaal, die weer door de kenmerkende vleugelvormige broche vastgespeld zat. Klaar voor de jacht.

Dia eerst, dan open

Onderwerp: Re: Games do mei 14, 2015 4:43 pm

Eigenlijk wist ze niet zo goed wat ze hier deed, dieren doden was absoluut haar hobby niet en dit waren toch echt de hunting grounds, daarnaast was er ook nog de kans dat ze ineens per ongeluk geraakt kon worden, er konden namelijk ook genoeg hunters rondlopen op het moment, maar iets had haar vandaag naar deze plek getrokken. Geen idee wat het dus was, maar het weer was in ieder geval prachtig om door de bossen te lopen en tja het was er ook heel stil vandaag dus misschien ook maar beter zo. Dia maakte haar stappen wat groter waardoor ze een tikkeltje harder ging lopen, niet goed wetend wat te doen, bleef ze maar op het pad lopen waar ze was. Echter kon ze alleen maar hopen dat ze geen rare mensen tegen kwam, praat graag was ze ook niet echt en mensen vroegen zich bij haar ook vaak af of ze wel kon glimlachen. Met dat in gedachte moest ze even zuchten, echter toen er ineens een gedaante op het pad verscheen, bleef ze gelijk stokstijf stil staan. Vanaf de afstand die nog tussen haar en de persoon zat, kon ze niet zien wie het was en al helemaal niet wat het was. Niet overal liepen alleen maar 'mensen' rond namelijk. Eigenlijk had ze niet zo'n zin in een confrontatie waardoor ze van het pad af stapte en tegen een van de bomen aan ging staan. Ze zuchtte even, waarom was ze toch zo? Waarom kon ze soms niet zo'n over blij, sociaal persoon zijn?

Onderwerp: Re: Games za mei 16, 2015 8:22 pm

Zijn pas was niet al te snel, waarom haasten als je langzaam kon lopen? Van de zon genieten was leuk, zeker als de irritante vuurbender niet rondliep, het zou de man niets verbazen als die namelijk hem de hele tijd vuurballen toe zou gooien om te zien of hij sneller zou zijn dan zijn bender skills. Koschei zou niet weten wat ervan zou komen, waarschijnlijk een verbrand bos, zonde. Dan zou hij er niet meer zo kunnen lopen als nu, en dat beest daar ook niet. Zijn ogen konden lang haar zien, dan was het een beest right? Tenzij het een meisje was, wat hier ook wel voorkwam, hij zou de gok maar gewoon wagen, veel kwaad zou het niet kunnen. Sowieso was er een makkelijke manier om zijn vermoedens te checken. "Hallo," Sprak hij voor zich uit, wat heel vreemd zou zijn als het was wat hij dacht dat het was, liever het zekere voor het onzekere voor hij zou schieten though.

Onderwerp: Re: Games za mei 16, 2015 8:48 pm

Niet wetende wie of wat het was wat over het pad liep en proberen een confrontatie te vermijden, bleef ze tegen de boom aan staan waarna ze dus ook even zuchtte. Echter had ze niet door gehad dat de persoon in kwestie haar had opgemerkt en ze wist dan ook niet dat de persoon dichterbij kwam. Verdomme, straks was het een of andere engerd of zo. Haar vleugels had ze op een of andere manier onder haar kleding kunnen verstoppen, niet iedereen hoefde te weten wat ze was en eigenlijk had het wel veel moeite gekost om ze te verstoppen, dat was echt nog niet zo makkelijk, ze waren eigenlijk veel te groot om gewoon simpel onder een shirt te verstoppen, het zat ook niet bepaald comfortabel meer eerlijk gezegd. Opeens hoorde ze een stem waardoor ze wat versteef, de persoon had haar 'gedag' gezegd, al klonk het meer alsof deze persoon ook niet wist waar ze mee te maken had. Toch was ze veel te nieuwsgierig waardoor ze haar hoofd uit stak en langs de boom keek naar waar de persoon zou moeten zijn. Een jongeman kwam in beeld, de jongen zwart haar en ze keek hem een tikkeltje verbaasd aan met haar paarse ogen. Vervolgens kwam ze maar helemaal achter die boom vandaan, hij leek namelijk niet echt een bedreiging te zijn. Lichtelijk kwam er een glimlach op Dia's gezicht "Hi..." begroette ze de persoon maar simpeltjes, oke dit was toch best wel awkward? Niet dan? Ze bleef de persoon aan kijken, het leek een mens, maar ze wist nu dondersgoed dat er hier niet alleen maar mensen rond liepen, ook enge wezens en wezens die zich in mensen konden laten veranderen, ja genoeg om uit te kiezen.

Onderwerp: Re: Games zo mei 17, 2015 9:11 pm

Het bleef even stil, en zijn linkerhand -die met de zwarte handschoen- schoof al voorzichtig zijn mantel opzij om bij zijn zwaard te kunnen. Met de beesten in dit woud moest je het zekere voor het onzekere nemen, maar zijn bender-krachten hield hij op plekken als deze toch liever niet de vrije loop. Wie wist wat er hier nog meer allemaal was? Koschei wist maar al te goed dat hij niet alles aankon, al probeerde hij het meer dan eens wel te doen. Anyhoo, uiteindelijk had de gast dus besloten niet zijn krachten te gebruiken, en in plaats daarvan ging zijn hand dus naar zijn zwaard, die in een schede aan zijn heup hing. Het was een redelijk normaal zwaard, en toch zou hij het voor geen goud uitlenen, want het was zijn normale zwaard, met een andere dan deze kon Kos niet omgaan. Hiermee omgaan bleek op dit moment trouwens ook niet te hoeven, want voor hem, zo'n vijf bomen verder, stapte een meisje tevoorschijn. Ietwat verbaasd liet hij dan ook zijn hand zakken, en in plaats van de beweging naar zijn zwaard af te maken streek hij ermee door zijn haar. "Hey," Zei hij nog maar eens, zich er pijnlijk van bewust zijnde dat hij net eigenlijk ook al haar begroet had, al was dat per ongeluk geweest.

Onderwerp: Re: Games ma mei 18, 2015 9:03 am

Dia had haar toch maar laten zien, de stem had niet dreigend geklonken, eerder vragend en zover ze kon horen was het een jongen die de 'hallo' had gezegd. De jongen stond zo'n vijf bomen verder en ze zag met haar paarse ogen hoe de gast zijn hand liet zakken en vervolgens wat door zijn haar heen haalde. Echter wat hij vervolgens zei liet haar hem even weer een beetje vragend aan kijken waarna ze moest glimlachen en lichtelijk moest grinniken. De jongen had haar voor de tweede keer begroet, zoals je dat wel kon noemen, al was de eerste 'hallo' nogal twijfelend geweest en deze 'hey' volgens haar een beetje nogal onverwacht. "Wat een begroeting" zei ze geamuseerd. Ze keek vervolgens even in d'r ooghoeken over haar schouder, geen vleugels te zien, gelukkig. Haar paarse ogen draaide zich weer naar de persoon nu voor haar, zich er wel van bewust zijnde dat de gast misschien geen mens was, maar ja je moest niet iedereen wantrouwen. Dia kwam vervolgens maar dichterbij zodat ze een stuk dichterbij stond en haar blik gleed langs hem naar beneden. Haar oog viel op een zwaard, in ieder geval, het leek op een zwaard. Meteen begon ze zich af te vragen hoe het eruit zag, maar ze realiseerde zich ook ineens dat ze op het moment rond liep in de Hunting Grounds, misschien niet de beste plek. "Aan het jagen?" vroeg ze vervolgens maar, om het gesprek op gang te zetten.

Onderwerp: Re: Games ma mei 18, 2015 4:54 pm

Oke, goed begin. Het meisje leek ook door te hebben dat hij niet zo handig bezig was, want nogal lacherig werd er een opmerking gemaakt over zijn manier van begroeten. Zijn hand die door zijn haar heenging bleef achter zijn hoofd hangen terwijl hij een beetje beschaamd glimlachte. "Sorry," Verontschuldigde hij zich voor het gedrag, wat waarschijnlijk niet erg genoeg was geweest om je voor te verontschuldigen, maar hij moest toch iets. "Ik wist niet zeker of je…" Zijn stem viel weg, hij kon haar lastig zeggen dat hij had gedacht dat ze een groot beest was. Vandaar dat hij haar vraag met beide handen aangreep, snel knikte Koschei, de hand eindelijk naar beneden halende want inmiddels was het vreemd hem nog achter zijn hoofd te houden. "Nou ja, voor zover het lukt," Voegde hij aan zijn antwoord toe, met een schouderophaal. "Ik bedacht me alleen dat ik geen boog bij me heb, dus veel zal ik wel niet vangen," Zijn krachten liet hij maar even achterwege.

Onderwerp: Re: Games ma mei 18, 2015 5:08 pm

Haar paarse ogen waren gevestigd op de jongen, aan zijn houding te zien wist hij duidelijk niet goed wat hij met deze actie aan moest, niet dat het haar wat kon schelen dat hij haar twee keer 'gedag' had gezegd. De jongen verontschuldigde zich dan ook waarna ze haar hoofd wat schuin hield "Je hoeft je niet te verontschuldigen hoor" zei ze terwijl ze het een beetje weg wuifde. Echter toen de jongen aan zijn zin begon, maar deze niet af maakte, keek ze hem wat vragend aan. De jongen begon niet veel later over iets anders, maar ze was eigenlijk wel nieuwsgierig naar het feit wat hij had willen zeggen, verdomme. Maar ja zelf had ze hem gevraagd of hij aan het jagen was, waardoor ze dus ook een antwoord kreeg. Het was niet echt een 'ja', maar ook geen 'nee', hij ging verder erover dat hij geen boog bij zich had en dus niet veel kon vangen. "Ah dat is zonde" zei ze simpeltjes. Zelf jaagde ze helemaal niet, daar was ze niet voor gemaakt en veel te klunzig voor, zelfs nu ze een Fairy was. Waarschijnlijk zou ze dan als ze achter een dier aan zat ergens tegen aan vliegen of op een of andere manier neer stortte. Ze voelde haar vleugels weer, oke comfortabel was het niet dat ze helemaal ingepakt waren. Ze ging wat anders staan om die vleugels op een of andere manier meer ruimte te geven, maar echt ging het niet. "Maar jaag je vooral voor jezelf? Of ook voor anderen?" vroeg ze maar gewoon uit interesse, ze was gewoon een beetje aan het vissen. "De naam is Dia" stelde ze zich vervolgens maar voor, het was ook zo wat om niet te zeggen hoe je heette. "En jij?" vroeg ze, zo nieuwsgierig als ze was.

Onderwerp: Re: Games ma mei 18, 2015 5:17 pm

Zie je wel, verontschuldigen was ook al niet nodig, echt hij moest leren omgaan met deze situaties. De jongen zag verder ook wel dat de ander nieuwsgierig was naar wat hij had willen zeggen, maar no way in hell dat hij dat nu zou vermelden, zeker niet aangezien zij degene was geweest die de vraag had gesteld. Gelukkig ging ze er niet verder op in maar reageerde ze in plaats daarvan op het nieuws dat hij zijn boog niet mee had. Kos knikte toen ze toegaf dat dat zonde was, zeker zonde ja. Toen pas viel het hem op dat het meisje paarse ogen had, iets wat je niet vaak zag. Even knipperde de gast om het nog eens te kunnen checken, de ogen bleven dezelfde kleur. Interessant, evenals het feit dat ze iets minder lang was dan hij, en blijkbaar niet goed was in stilstaan aangezien ze nu al haar houding veranderde. Koschei maakte er een mentale notitie van, zodat als hij haar nog eens tegenkwam hij ervoor zou zorgen dat ze kon zitten mochten ze weer gaan praten. Of misschien iets actiefs doen, hij zou wel zien. Misschien zouden ze elkaar trouwens nooit weer zien, dus echt nodig om vooruit te denken was het niet. "Maar jaag je vooral voor jezelf? Of ook voor anderen?" Hij knipperde eens, de vraag herhalende in zijn hoofd -mensen wat was hij traag vandaag!- en vormde toen een antwoord. "Vooral voor de sport really," Besloot de jongen, "Het is niet alsof ik het nodig heb ofzo," Eten kreeg hij in zijn vertrekken wel, dit was puur voor de beweging en lol. Een heerlijke solo sport, als je niemand tegenkwam tenminste. In dit geval was het een prima kans dit meisje, die Dia bleek te heten, te leren kennen. "Koschei," Antwoordde hij met een lichte glimlach toen hem om zijn naam werd gevraagd. "Kom je uit de stad?" De meesten hier kwamen daarvandaan, het was handig om te weten of ze nieuw was hier.

Onderwerp: Re: Games ma mei 18, 2015 5:31 pm

De jongen liet helaas niks meer los over die zin die hij niet af maakte en eerlijk gezegd zag ze het ook niet bepaalt zitten om het maar te gaan vragen, misschien was het gewoon iets wat hij lekker bij zich moest houden en niet voor haar oren bestemd was of zo. Het kon van alles zijn en mevrouw was te nieuwsgierig daarvoor. Uiteindelijk had ze gemeld dat ze het zonde vond dat hij niet kon jagen nu, echter stelde ze maar weer snel een vraag. De jongen leek er even over te moeten denken, of het kwam gewoon later binnen. Het was voor hem een sport? Wow, een sport. Never nooit dat ze zoiets als sport zou kunnen zien. Hij had het dus niet nodig. Op Dia's gezicht stond nog steeds een glimlach, echter was ze ondertussen de oncomfortabele manier waarop haar vleugels lagen, het gevoel daarvan, aan het terug dringen, echt niet fijn. Ze had zichzelf daarom maar snel voorgesteld om het gesprek gaande te houden, ja ze veranderde ook weer van houding. De jongen stelde zich voor als Koschei, aparte naam, hoorde je in ieder geval ook niet vaak. Echter kreeg ze nu een vraag van zijn kant, of ze uit de stad kwam? Ze knikte langzaam met diezelfde glimlach, echter werd haar gezichtsuitdrukking ook steeds meer oncomfortabeler. "Ja, ik woon binnen de muren" zei ze terwijl ze de vraag wilde terug kaatsen, maar opeens hoorde ze een gescheur. Haar ogen werden groot, oeps, ze draaide haar hoofd langzaam tot ze tot de ontdekking kwam dat haar vleugels nu maar al te zichtbaar waren, oke ze verstoppen ging dus niet op deze manier. Ze keek terug naar Koschei waarna ze wat beschaamd naar hem glimlachte.

Onderwerp: Re: Games ma mei 18, 2015 5:51 pm

Dia begon steeds meer heen en weer te bewegen, wat ervoor zorgde dat de jongen zich in moest houden het meisje niet vast te pakken en stil te houden. Soms was hij misschien ook wel een iets te grote control-freak. Het antwoord op zijn vraag kwam snel genoeg, dus had hij andere dingen om op te letten. Kos was net bezig met knikken toen hij dat staakte vanwege het scheurende geluid dat van de ander kwam. Dat was niet volledig normaal right? De bender trok zijn wenkbrauw omhoog en zette licht geschrokken een stap achteruit met zijn hand op zijn zwaard. Volkomen niet volledig normaal. Zodra hij echter zag dat het vleugels waren ontspande zijn hand maar keek hij in plaats daarvan volkomen verbijsterd naar Dia. "Right.." Sprak hij langzaam, en wees toen halfslachtig naar de vleugels, zijn hand halverwege de beweging weer verbaasd naar beneden laten vallende. "Dat leek je geen info om te delen?" Voor het geval er een creepy beest aan was gekomen, of gewoon vanuit normale sociaal gewenst perspectief.

Onderwerp: Re: Games ma mei 18, 2015 7:13 pm

Ja, het bewegen was niet iets wat ze altijd deed, normaal kon ze super makkelijk stil staan, maar die vleugels waren veel te oncomfortabel aan het doen, ze wilde gewoon niet dat iedereen ze maar overal kon zien, de blikken die ze binnen de muren zou krijgen, nee ze hield niet van aandacht. De jongen leek zelf helemaal te schrikken toen de achterkant van haar shirt scheurde en haar vleugels een weg naar buiten baande, fijn, precies op dit moment. Haar paarse ogen zagen dan ook hoe de jongen geschrokken naar achteren was gestapt en zijn hand al op zijn zwaard hield. Shit, nee, ze was geen bedreiging. Echter kwam de jongeman daar ook snel achter, gelukkig. Al was het feit dat hij haar verbijsterd aan staarde niet zoveel beter. De glimlach zakte van haar gezicht af terwijl ze de jongen bleef aan kijken en zelf ook een stap naar achteren zette. Haar vleugels bewogen wat, ze hadden niet tegen de constante druk gekund. Ze hoorde de jongen wat mompelen, maar ze keek even weg. Ze merkte op dat hij naar de vleugels wees, ja alsof ze zelf niet wist alsof ze er zaten. De jongen vroeg of dat niet iets was om dat te delen. Haar paarse ogen keken weer op en ze duwde haar wijsvingers wat beschaamd tegen elkaar "Eum..." begon ze "Ik heb ze pas..." ging ze verder "Ik ben er nog niet aan gewend en ik hou er ook niet fijn als mensen mij aan staren" mompelde ze. Ja het waren niet de meest kleine vleugels of vleugels met een natuurlijke kleur. Ze strekte ze beide wat uit en liet ze vervolgens weer wat opvouwen. "Sorry" verontschuldigde ze zich "Het was niet de bedoeling om je af te schrikken of zo" zei ze wat met een scheve glimlach "Het was toch niet zo comfortabel als ik dacht" zei ze wat terwijl ze weer even weg keek. Oké, dit was echt geweldig, not.

Onderwerp: Re: Games ma mei 18, 2015 7:35 pm

De dingen bewogen telkens een beetje heen en weer, het maakte Koschei tegelijkertijd heel nerveus en geïnteresseerd. Vandaar dat hij het op kon brengen naar het meisje te kijken toen die begon te reageren op wat hij zojuist gezegd had. Haar beschaamde blik maakte dat hij zich schuldig voelde, zij kon er vast ook niets aan doen, en in zekere zin was het best gaaf! "Ik heb ze pas..." De jongen knikte, "Ik ben er nog niet aan gewend en ik hou er ook niet fijn als mensen mij aan staren" Nu trok hij even lichtjes geamuseerd zijn wenkbrauwen op, daar zat ze dan mooi mee, die dingen vielen nog erger op dan een rode vlam in de sneeuw. Weer bewogen de dingen, wat zijn aandacht weer trok. Pas toen het meisje "Sorry" zei keek hij haar weer aan en schudde toen zijn hoofd. "Ik reageerde fout, ik had het alleen niet.." Hij keek nog eens naar de vleugels, "Verwacht.." Helemaal niet zeg maar, maar dat maakte niet uit, weer iets nieuws.