Hungry

Hij snoof lichtjes en toen de pijn terug lichtjes wegtrok, keek de jongen terug op naar de persoon tegenover hem. "Er zijn toch zeker wel makkelijkere manier om macht te krijgen," Hij lachte even zachtjes. Oh, wat grappig. Daarna ging de jongen wat meer overeind staan, aangezien hij wat ineen was gegaan tijdens de pijnscheut. "Het is te zien welke macht je bedoeld," zei hij even kort. Hij had naar macht willen grijpen om sterker te zijn, dat was een veel moeilijkere taak dan macht gaan verzamelen voor tja, mensen onder je te krijgen. En misschien was het ook een klein beetje angst geweest, zekerheid op back-up was altijd handig, zeker als je je hele leven zonder had moeten leven.

Natuurlijk kon hij de volgende vraag wel zien aankomen. "Right, welke macht bedoel jij precies dan?" Hij keek lichtjes op en probeerde de blik van de bender te ontmoetten. Daarna zuchtte hij even. "Macht die ik wil, is macht over mijn leven, macht om zekerheid," zei hij kort. "Als mens is dat moeilijk te bereiken," vervolgde hij toen. Jep, duidelijk angst als hij er zo aan dacht. Maar aan de andere kant, hij was wel minder angstiger geworden... Oh nee wacht... Nee toch niet... Toch geen angst, matthew had bijna geen angsten, dus nee dat werd van de lijst geschrapt, jammer.

Knik, nee toch niet... Ah wat kon het hem ook schelen? "Niet om irritant te zijn," zei de persoon waarna er naar hem werd gericht. Hij trok even een wenkbrauw op. Hm? "Maar, je bent nog steeds mens," Ergens leek het herhaling van iets, in dit gesprek. Echter grinnikte Matt even zachtjes. "Zo wel, gelukkig maar," merkte hij kort op met een grijns op zijn lippen. Zou een hell zijn als hij permanent een reus was, Oriana, doe maar niet.

Dat was deels het voordeel van shapeshifter zijn, je had twee vormen en je kon perfect je sterkere vorm verbergen onder je zwakkere vorm, je mensenvorm. Het was een trucje die door veel shapeshifters werd toegepast, maar niet door Matt. Hij meed het gevecht momenteel een beetje, zeker met dit lichaam, onstabiel. "Duss, enige reden dat je precies hier was op dit moment?" Hij knikte even. "Wat jagen, wat mijn gedachten verzetten," Voedsel verzamelen... Overleven.

"Heb je al wat gevangen?" De zwartharige knikte even. "Een hert wat vroeger vandaag en daarnet nog een redelijke haas," zei hij kort. Tja, alles was al op. "Ik kom wel rond," melde hij vervolgens. Hij at veel meer en was wat loomer, maar dat kwam vast door de wonden en niet door het feit dat hij nu een shapeshifter was. Het hele eten gedoe was misschien wel dat aangezien het hem niks verbaasde dat zijn lichaam meer voedsel vroeg om zo'n transformatie te ondergaan. Hij zuchtte even zachtjes en sloeg zijn ogen even lichtjes af. Leven was veel makkelijker vroeger, maar dat betekende wel niet dat hij ze minder leuk vond.

"Oke," zei deze, er was ook niet echt veel te zeggen over het onderwerp. Hij joeg, hij ving, hij at. Einde verhaal. Hij zuchtte even zachtjes en voelde al dat het een stuk beter ging met zijn botten. De pijn was vast gewoon komen opdagen door de inspanningen, niks meer... Hm... Hij moest echt even rustiger doen met die wonden op zijn rug. "Waar was je nu naar op weg?" Hij keek even kort naar Kos. "Ik heb geen idee... Een plek om te jagen, heb toch niet veel te doen," vervolgde hij toen kort.